كه‌ پارووت له‌ ده‌مدا بوو ده‌مت داخه‌

ئه‌وروپاییه‌كان هه‌ر له‌ باخچه‌ی ساوایانه‌وه‌ به‌ منداڵه‌كانیان ده‌ڵێن: كه‌ پارووت له‌ ده‌مدایه‌ قسه‌ مه‌كه‌، كاتێك مرۆڤ پارووی له‌ ده‌مدا بوو، نابێ قسه‌ بكات، چونكه‌ دیمه‌نی خواردن له‌ناو ده‌مدا په‌سه‌ند نییه‌ و ده‌بێته‌ مایه‌ی دڵ تێكه‌ڵهاتن.
 كه‌ پاروو ده‌جوویت ده‌بێ ده‌مت دابخه‌یت، نابێ پارووی ناو ده‌مت ببینرێت، گرینگ نییه‌ قسه‌ ده‌كه‌یت یان نه‌، ره‌نگه‌ كه‌سێك قسه‌ش نه‌كات سه‌ره‌ڕای ئه‌وه‌ش پارووه‌كه‌ی ناو ده‌می ببینریت، ئه‌مه‌ دیمه‌نێكی شیاو نییه‌، یان له‌وانه‌یه‌ كه‌سێك بێده‌نگ بێت، به‌ڵام مڵچه‌ی بێت، یان شۆربا و شلمه‌نی وه‌كو چای و قاوه‌ هه‌ڵلوشێت، مڵچه‌مڵچ و هه‌ڵلوشین له‌ بێده‌نگیدا زۆرتر ده‌رده‌كه‌وێت. ئه‌م دیمانانه‌، كه‌ زۆر جار لێیان بێ ئاگاین، به‌ڕاستی دیمه‌نێگه‌لێكی  ناپه‌سه‌ندن، بگره‌ وه‌كو گوتم  هه‌ندێك كه‌س دڵیشی پی تێكه‌ڵ دێت. له‌ سنووری ئه‌تیكێت و خوان و سفره‌ی فه‌رمیدا  قه‌ده‌غه‌ن.
ئه‌وروپاییه‌كان منداڵه‌كانیان له‌سه‌ر ئه‌وه‌ راده‌هێنن كه‌ له‌ كاتی نانخوارندا ده‌میان دابخه‌ن. منداڵ زۆر جار ئه‌م رێنماییه‌ به‌ گه‌وره‌ش ده‌ڵێت كاتێك كه‌ كه‌سێك به‌ ده‌مكراواییه‌وه‌ پارووه‌كه‌ی ده‌جوێت. ئه‌ی چی ده‌رباره‌ی قسه‌كردن؟ له‌ راستیدا ئه‌وروپاییه‌كان فه‌رمان به‌سه‌ر منداڵدا ناكه‌ن كه‌ له‌ كاتی نانخواردندا هه‌رگیز قسه‌ نه‌كه‌ن. نه‌خێر، ته‌نیا  ئه‌گه‌ر منداڵێك له‌ كاتی نانخواردندا زۆربڵێیی بكات و به‌رده‌وام و بێ ستۆپ قسه‌ بكات، ئه‌وده‌م پێی ده‌ڵێن: زۆر قسه‌ مه‌كه‌، خواردنه‌كه‌ت بخۆ. به‌ده‌ر له‌وه‌، قسه‌كردن و ئاخاوتن له‌سه‌ر سفره‌ و خواندا چێژی خۆی هه‌یه‌.
 
ئه‌تیكێتی خواردن ره‌حم به‌ كه‌س ناكات
منداڵ ده‌بێ هه‌رزوو رابێت له‌سه‌ر جووینی پاروو به‌ ده‌مداخستنه‌وه‌، كه‌ گه‌وره‌ بوو له‌م رووه‌وه‌ كێشه‌ی نابێت.
شێوازی نانخواردن له‌ بۆنه‌كانی ده‌ره‌وه‌ی سنووری خێزانی خۆت، بۆ نموونه‌ له‌ بۆنه‌ فه‌رمییه‌كاندا، تاقیكردنه‌وه‌یه‌كی قورسه‌ بۆ كه‌سایه‌تیت. مرۆڤ به‌گشتی به‌رامبه‌ر به‌ خۆراكی خۆش و چێژبه‌خش لاوازه‌، من خۆم یه‌كێكم له‌و كه‌سانه‌! به‌ڵام  ئه‌تیكێتی خواردن ره‌حم به‌ كه‌س ناكات.  ده‌بێ خۆڕاگر بیت. له‌ هه‌ندێك بۆنه‌دا سه‌ره‌ڕای چێژ و بۆن و به‌رامه‌ی خواردنه‌كه‌، ده‌بێ ئاگات له‌ خۆت بێت، نه‌بادا له‌ پێش چاوی ئه‌وانی تردا زۆرخۆری بكه‌یت، ئه‌وه‌نده‌ له‌سه‌ره‌خۆ خواردنه‌كه‌ بخۆ، به‌ راده‌یه‌ك خێرایی و نه‌وسنیی خۆت به‌ده‌ر نه‌خه‌یت، ده‌بێ ئاگه‌داری ده‌م و ده‌ستی خۆت بیت، كه‌م بخۆیت و پوخت بخۆیت، به‌كورتی ئه‌تیكێت ره‌نگه‌ وا پێویست بكات نیوه‌ی ئه‌وه‌ بخوێت كه‌ له‌ بارێكی ئاساییدا ده‌یخۆیت.  
 ئه‌تیكێتی خواردن و سه‌رمێز و سفره‌ ئاسان نییه‌. ئه‌گه‌ر زۆر بخوێت، ئه‌گه‌ر زۆر قسه‌ بكه‌یت، ئه‌گه‌ر زۆر پێبكه‌نیت، ته‌نانه‌ت  ئه‌گه‌ر له‌ راده‌به‌ده‌ریش بێده‌نگ بیت (بۆ نموونه‌ هه‌موو له‌ قسه‌كردندا هاوئاهه‌نگ بن، ته‌نیا تۆ بێده‌نگ بیت) هه‌موو ئه‌مانه‌ به‌ نێگه‌تیڤ و خراپ كار ده‌كه‌نه‌ سه‌ر كه‌سایه‌تیت… هه‌موو ئه‌مانه‌ دژ به‌  شێواز و ئه‌تیكێتی میواندرای و داوه‌تی فه‌رمین.
 
ئه‌مه‌ی بۆچییه‌؟ نانه‌ و ده‌یخۆم
باسی ئه‌تیكێتی نانخواردنیان بۆ سیاسه‌تمه‌دارێكی لای خۆمان كردبوو (كه‌ له‌ حكوومه‌تدا خاوه‌ن پۆستێكی زۆر به‌رز بوو)، پێیان گوتبوو كه‌ ده‌بێ هه‌ندێك شێوازی نانخواردنی خۆی بگۆڕێت، واته‌ خۆی له‌سه‌ر ئه‌تیكێتی فه‌رمی رابهێنێت، له‌ وه‌ڵامدا گوتبووی: وه‌ڵڵا ئیتر نانه‌ و ئه‌یخۆم، ئه‌مه‌ی بۆچییه‌؟ خۆ خۆم نابه‌ستمه‌وه‌،  ئه‌ی نابێت به‌دڵمه‌وه‌ بنووسێت؟
به‌ڵێ ده‌بێت خۆت ببه‌ستیته‌وه‌، یان ئه‌وه‌تا ئه‌گه‌ر ده‌ته‌وێت به‌ ئاره‌زووی خۆت پارووی پێنج په‌نجه‌یی لێ به‌ده‌یت، ئه‌وكات مه‌به‌  به‌ وه‌زیر و خاوه‌ن پله‌ی به‌رز. بۆیه‌ چڵێس و نه‌وسنه‌كان كێشه‌یه‌كی سه‌ختیان له‌گه‌ڵ ئه‌تیكێتی نانخوارندا هه‌یه‌، كه‌سی وایان تێدایه‌ كه‌  پێش داوه‌تی ره‌سمی، به‌ركۆڵێك ده‌كه‌ن یان ژه‌مێكی یه‌ده‌گ ده‌خۆن و به‌ سكی نیمچه‌ تێره‌وه‌ ده‌چن بو ده‌واته‌كه‌.
 بۆ ئه‌و به‌رپرسه‌ به‌رزه‌ی ده‌وڵه‌تیش و به‌ كه‌سانی تری له‌ پێگه‌ی ئه‌ودا ده‌ڵێم: تۆ كه‌ خاوه‌نی پێگه‌یه‌كی ئاوا به‌رزی حكوومه‌تیت، خواردن ته‌نیا له‌ ماڵی خۆتدا ده‌بێ به‌ دڵته‌وه‌ بنووسێت، له‌ شوێنانی دیكه‌دا ده‌بێ به‌پێی مه‌رجه‌كانی ئه‌تیكێت نان بخوێت، نابێ خۆت له‌بیر بكه‌یت و هه‌موو شێوازه‌كانی ته‌تیكێت به‌لاوه‌ بنێیت، بۆچی؟ بۆ ئه‌وه‌ی كه‌ خورادنه‌كه‌